ISLANDIA

Broszury

Za młodzi?

Nikt nie jest za młody, aby mieć problem z alkoholem. Przeznaczona dla nastolatków broszura ukazująca historie picia młodych ludzi i ich drogę do AA.

Służba Mandatariusza

Za opis niniejszej broszurki niech wystarczą słowa Billa W. “Siła całej naszej struktury służb AA zaczyna się w grupie i od mandatariusza, przez tę grupę wybieranego. Nie jestem w stanie wystarczająco mocno podkreślić znaczenia mandatariuszy”.

Pytania do 12 Tradycji

Sprawdź czy rozumiesz i stosujesz Tradycje AA. Lista pytań pomocniczych. Do użytku indywidualnego dla uczestników AA jak i do wykorzystania przez grupę AA jako podstawa do omawiania Tradycji na mityngu.

Dwanaście Tradycji ilustrowane

Współzałożyciel AA Bill W. powiedział: Nasze Tradycje są przewodnikiem do lepszego planowania naszej pracy i życia. Prezentacja w dowcipny i przystępny sposób ducha i praktycznego zastosowania Tradycji AA.

Posłanie do nastolatków

Nikt nie jest zbyt za młody ani zbyt za stary, by mieć problem z alkoholem. Dzieje się tak, ponieważ alkoholizm jest chorobą. Może dopaść każdego. Młodego i starego. Bogatego i biednego. Mężczyznę i kobietę. Nie ma znaczenia jak długo pijesz, ani co pijesz. Liczą się tylko skutki Twojego picia. Broszura zawiera 12 pytań, które mogą pomóc w podjęciu decyzji.

Problemy inne niż alkohol

Autorem ,,Problemów innych niż alkohol” jest Bill W. współzałożyciel Wspólnoty AA. Na mityngach AA coraz częściej spotyka się alkoholików będących jednocześnie narkomanami lub lekomanami, w związku z czym wyłania się wiele pytań i problemów. Z problemami tymi można się uporać stosując Tradycje AA.

Nowicjusz pyta...

Dla tych, którzy po raz pierwszy stykają się ze Wspólnotą Anonimowych Alkoholików. Odpowiedzi na pytania dotyczące AA najczęściej nurtujące nowicjuszy.

Myślisz, że jesteś inny?

Wiele osób myślało, że są wyjątkowe i że AA nie jest dla nich. Gdy przystąpiły one do AA odkryły, że AA pomaga im osiągnąć trzeźwość tak samo, jak pomogło tysiącom, którzy także sądzili, że są inni. Jedynym warunkiem przynależności do AA jest pragnienie zaprzestania picia. I o tym, że wszyscy są równi w obliczu choroby alkoholowej jest ta broszura.

Młodzi i AA

Doświadczenia ludzi, u których mimo młodego wieku (16-27) lat alkohol poczynił olbrzymie spustoszenia w ich życiu. Mimo wielu wątpliwości przystąpili oni do AA , zaczęli praktykować program Dwunastu Kroków i jak sami przyznają AA uratowało im życie i obdarzyło nowym początkiem. Przekonali się też, że było to najlepsze co się im kiedykolwiek przytrafiło. Także test pomagający sprawdzić czy mimo młodego wieku masz problem z alkoholem.

Jak rozumieć anonimowość

Dwunasta Tradycja Anonimowych Alkoholików brzmi: Anonimowość stanowi duchową podstawę wszystkich naszych Tradycji przypominając nam zawsze o pierwszeństwie zasad przed osobistymi ambicjami. Jak zachować anonimowość na szczeblu osobistym oraz na szczeblu kontaktów z mediami?

Jak mówić o AA poza AA

Sugestie co mówić i jak mówić o chorobie alkoholowej i AA na spotkaniach poza wspólnotą dla zainteresowanych stosowanym w AA podejściem do alkoholizmu. Kto jest uprawniony do mówienia? O czym mówić? Krótki konspekt wystąpienia. 20 pytań najczęściej zadawanych na spotkaniach poza AA i odpowiedzi na nie.

Głosy alkoholików będących lesbijkami, gejami, transseksualistami i biseksualistami

Poszedłem do AA, ponieważ bałem się, że umrę, ale teraz chodzę tam, bo kocham życie. Nie ukrywam się więcej za innymi, ale cieszę się ciepłem i światłem, które przychodzi wraz z kolejnymi krokami ku zdrowieniu. Osobiste doświadczenia uczestników AA.

Wiele Dróg do Duchowości

Broszura zawiera doświadczenia Anonimowych Alkoholików, z różnych kręgów kulturowych, wyznaniowych, agnostyków i ateistów w odkrywaniu drogi do Duchowości. Pasjonująca lektura dla osób, które chcą pogłębić swoją Duchowość lub znaleźć drogę do Siły Wyższej od nich samych.

Czy w Twoim życiu jest alkoholik?

Publikacja ta oparta jest na doświadczeniach osób, które wiedzą co oznacza życie z osobą uzależnioną od alkoholu. Wyjaśnia jak znajomość programu AA może być pomocna rodzinie, przyjaciołom i wszystkim bliskim alkoholika.

Duchowni pytają o wspólnotę AA

Wielu duchownych dobrze zna AA jako ich sojusznika -nie związanego z żadnym wyznaniem- w niesieniu pomocy alkoholikom. Odpowiadając na pytania najczęściej zadawane przez duchownych, przedstawiony został program i zasady AA.

Czy AA jest dla Ciebie?

12 pytań, na które odpowiadając uczciwie możesz przekonać się czy masz problem z alkoholem i zdecydować czy chcesz przystąpić do AA.

Artykuł Jacka Alexandra o AA

Dzięki temu artykułowi, który został opublikowany w 1941 roku tysiące osób po raz pierwszy dowiedziało się czym jest i jak pomaga osiągnąć trzeźwość Wspólnota Anonimowych Alkoholików. Liczne przykłady zmagania się z chorobą alkoholową i osiągania trzeźwości dzięki praktykowaniu programu zdrowienia AA sprawiają, iż jest to niezwykle pasjonująca i pożyteczna lektura.

AA dla Starszych Wiekiem Alkoholików - Nigdy nie jest za późno

Dzięki tej broszurze poznacie kobiety i mężczyzn z różnych środowisk, którzy mieli też różne doświadczenia z alkoholem. Łączy ich to, że zmierzyli się z problemem swojego alkoholizmu w wieku około sześćdziesięciu lat.

AA dla kobiet

Przejmujące doświadczenia kobiet, u których alkohol poczynił olbrzymie straty we wszystkich aspektach życia doprowadzając je na ,,samo dno’. Dzięki prostemu programowi Anonimowych Alkoholików znalazły one sposób, jak przestać pić, jak zachować trzeźwość i jak zbudować nowe godne i bez poczucia winy życie.

Masz problem z alkoholem?

AA-Anonimowi Alkoholicy

  • Kontakt telefoniczny dla kobiet: 7695025

Copyright © AA Islandia

Realizacja Dkronos.pl

Jakich działań nie podejmuje AA

  • nie rejestrują uczestników;
  • nie angażują się w badania, ani ich nie finansują;
  • nie włączają się do jakichkolwiek komisji czy agend społecznych;
  • nie śledzą ani nie kontrolują swoich uczestników;
  • nie stawiają diagnoz lekarskich i nie udzielają porad psychiatrycznych;
  • nie dają leków i nie zapewniają zwolnień lekarskich, usług pielęgniarskich, sanatoryjnych, zatrudnienia;
  • nie oferują usług religijnych;
  • nie pomagają w sprawach mieszkaniowych, życiowych, finansowych i socjalno-bytowych;
  • nie udzielają porad rodzinnych ani zawodowych;
  • nie obiecują nikomu rozwiązania problemów życiowych.
  • Anonimowi Alkoholicy pokazują jedynie, w jaki sposób uczestnicy sami nauczyli się żyć bez alkoholu. Konsekwentnie nie zabraniają też swoim uczestnikom indywidualnego i prywatnego angażowania się w powyższe przedsięwzięcia zawodowo lub społecznie.

Historia AA

  • Na świecie
  • Miejscem założenia AA były Stany Zjednoczone. Inicjatorem był makler giełdowy Bill Wilson. Drugim współzałożycielem był dr Bob Smith. Jego pierwszy dzień nieprzerwanej trzeźwości 10 czerwca 1935 roku uważa się za symboliczną datę narodzin ruchu.
  • Swoje korzenie organizacyjne ruch miał w grupach oksfordzkich. Po odłączeniu się od nich ok. 1938 roku, gdy spotykały się już trzy (jeszcze bezimienne) grupy, ich uczestnicy zdecydowali się spisać swoje doświadczenia. W 1939 roku ukazała się książka Anonimowi Alkoholicy i od jej tytułu wziął swoją nazwę cały ruch. W 1940 roku powstaje pierwsze biuro do obsługi ruchu. Publikacje artykułów w prasie i życzliwy stosunek wielu lekarzy sprawiły, że na początku lat 40. ruch zaczął się szybko rozwijać. Na jubileuszowym zjeździe w Saint Louis w 1955 roku Bill W. i pozostali weterani przekazując wszystkie sprawy związane z ruchem jemu samemu. Ważny wątek w historii ruchu była interwencja listowna szwajcarskiego psychiatry, prof. Carla Gustava Junga, który pisząc do Billa W. zaproponował mu hasło spiritus contra spiritum.
  • Pierwszy dzień nieprzerwanej trzeźwości doktora Boba
  • W ostatnich latach pojawiły się nowe, zatwierdzone przez Służby Światowe AA publikacje dotyczące historii Wspólnoty Anonimowych Alkoholików. I tak Fundacja Biuro Służby Krajowej AA w Polsce wydała książkę Przekaż dalej. Zawiera ona Kalendarium, a w nim, na stronie 435 informację: „10 czerwca: ostatni kieliszek doktora Boba”. W treści książki sytuacja ta jest opisana dokładniej. Doktor Bob pił poprzedniego dnia i 10 czerwca trząsł się tak, że żeby móc przeprowadzić operację, musiał się napić. Dostał w tym celu piwo (od Billa W.) i bliżej niezidentyfikowane środki uspokajające (psychotropowe?).
  • W Polsce
  • Pierwsze informacje do Polski dotarły ok. 1957 roku. W poznańskim czasopiśmie „Trzeźwość” młody socjolog dr Zbigniew Wierzbicki opublikował 12 tradycji. Cenzura zatrzymała 12 kroków ze względu na odwołanie się do Boga w trzech miejscach.
  • Początki ruchu też wiążą się z Poznaniem. Pod koniec lat 60. psycholog mgr Maria Grabowska zaczęła prowadzić zajęcia grupowe oparte na założeniach programu 12 kroków. Grupa ta zaczęła samodzielnie funkcjonować na jesieni 1974 roku, a później przyjęła nazwę „Eleusis”, i tę datę uznają polscy AA za swój początek.
  • Do 1980 roku powstało 5 grup. W 1982 roku, przy okazji organizowanej przez Instytut Psychoneurologiczny (dzisiejszy Instytut Psychiatrii i Neurologii) w Warszawie konferencji Klubów Abstynenckich, odbyło się pierwsze ogólnopolskie spotkanie grup AA, na którym powołano 6-osobową Tymczasową Krajową Służbę Anonimowych Alkoholików.
  • W 1984 roku w Poznaniu odbył się Pierwszy Zjazd Wspólnoty AA w Polsce. Uczestniczyli w nim przedstawiciele 34 (według innych źródeł – 38) grup AA. Wybrano wówczas pierwsze struktury służebne i nawiązano kontakt z europejskim AA. Kolejne Zjazdy AA miały miejsce w Zawierciu (1986) i we Wrocławiu (1988).
  • W 1985 roku zaczęło ukazywać się pierwsze czasopismo, które później po połączeniu się ze „Zdrojem” daje początek obecnemu dwumiesięcznikowi „Zdrój”. 14 sierpnia 1995 roku została zarejestrowana fundacja „Biuro Służby Krajowej Anonimowych Alkoholików w Polsce” i otrzymała upoważnienie do publicznego reprezentowania AA również jako osoba prawna. Fundatorami zostali psycholog mgr Maria Matuszewska z Poznania i lekarz Bohdan Woronowicz z Warszawy.

12 Tradycji AA

  • Tradycja Pierwsza
  • Nasze wspólne dobro powinno być zawsze na pierwszym miejscu; powrót do zdrowia każdego z nas zależy od jedności AA.
  • Tradycja Druga
  • Dla naszego grupowego celu istnieje tylko jedna ostateczna władza – miłujący Bóg, tak jak może On wyrażać Siebie w naszym grupowym sumieniu. Nasi liderzy są tylko zaufanymi sługami; oni nie rządzą.
  • Tradycja Trzecia
  • Jedynym warunkiem członkostwa w AA jest pragnienie zaprzestania picia.
  • Tradycja Czwarta
  • Każda grupa powinna być niezależna we wszystkich sprawach z wyjątkiem tych, które dotyczą innych grup lub AA jako całości.
  • Tradycja Piąta
  • Każda grupa ma jeden główny cel – nieść posłanie alkoholikowi, który wciąż jeszcze cierpi.
  • Tradycja Szósta
  • Grupa AA nigdy nie powinna popierać, finansować ani użyczać nazwy AA żadnym pokrewnym ośrodkom ani zewnętrznym przedsięwzięciom, ażeby problemy związane z finansami, majątkiem lub prestiżem nie odrywały nas od głównego celu.
  • Tradycja Siódma
  • Każda grupa AA powinna być całkowicie samowystarczalna i nie przyjmować dotacji z zewnątrz.
  • Tradycja Ósma
  • Wspólnota Anonimowych Alkoholików powinna na zawsze pozostać nieprofesjonalna, lecz nasze biura służb mogą zatrudniać niezbędnych pracowników.
  • Tradycja Dziewiąta
  • AA, jako takie, nie powinno nigdy stać się organizacją, ale możemy tworzyć zespoły i komisje bezpośrednio odpowiedzialne wobec tych, którym służą.
  • Tradycja Dziesiąta
  • Anonimowi Alkoholicy nie zajmują stanowiska wobec problemów spoza ich wspólnoty, ażeby imię AA nie zostało nigdy uwikłane w publiczne polemiki.
  • Tradycja Jedenasta
  • Nasze oddziaływanie na zewnątrz opiera się na przyciąganiu, a nie na reklamowaniu; musimy zawsze zachowywać osobistą anonimowość wobec prasy, radia i filmu.
  • Tradycja Dwunasta
  • Anonimowość stanowi duchową podstawę wszystkich naszych Tradycji, przypominając nam zawsze, że zasady są ważniejsze od osobowości.

12 Kroków AA

  • Krok Pierwszy
  • Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu – że nasze życie stało się niekierowalne.
  • Krok Drugi
  • Uwierzyliśmy, że Siła większa od nas samych może przywrócić nam zdrowy rozsądek. ​
  • Krok Trzeci
  • Podjęliśmy decyzję, aby powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, tak jak Go rozumieliśmy.
  • Krok Czwarty
  • Zrobiliśmy wnikliwą i odważną osobistą inwenturę moralną.
  • Krok Piaty
  • Wyznaliśmy Bogu, sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów.
  • Krok Szósty
  • Staliśmy się całkowicie gotowi, żeby Bóg usunął wszystkie te wady charakteru.
  • Krok Siódmy
  • Zwróciliśmy się do Niego w pokorze, aby usunął nasze braki.
  • Krok Ósmy
  • Zrobiliśmy listę wszystkich osób, które skrzywdziliśmy, i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim.
  • Krok Dziewiąty
  • Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem tych przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych.
  • Krok Dziesiąty
  • Prowadziliśmy nadal osobistą inwenturę, z miejsca przyznając się do popełnianych błędów.
  • Krok Jedenasty
  • Staraliśmy się przez modlitwę i medytację poprawiać nasz świadomy kontakt z Bogiem, tak jak Go rozumieliśmy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas oraz o siłę do jej spełnienia.
  • Krok Dwunasty
  • Przebudzeni duchowo w rezultacie tych kroków staraliśmy się nieść to posłanie innym alkoholikom i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach.